Vluchten kan niet meer

Beste lezer,

Vandaag in het verslag: over Sylvie en een ‘Lakemannetje’

Elke dag weer worden we geconfronteerd met de kracht van sociale media. Als Sylvie Meis weer eens een nieuwe miljonair aan de haak heeft geslagen dan staat dit binnen enkele seconden op Twitter, Facebook etc. Vaak weet ze het dan zelf nog niet eens en is het nieuws alvast vooruit gegaan nog voordat de gebeurtenis een feit is. Risico van het zich als een olievlek verspreiden van nieuwtjes is het verdraaien en/of opblazen ervan. Zo wordt een miljonair al gauw een miljardair en heeft ze niet een miljonair aan de haak geslagen maar is ze door een miljonair met een haak geslagen. Het is als een lachspiegel. Een centimeter meer dan rechts of links en het beeld wordt plotseling heel anders.

Vandaag werd ik gebeld door het hoofd van de Organisatie voor Toerisme van Cyprus . Al snel werd duidelijk dat het hier niet ging om een beleefdheidstelefoontje in de trant van “Welkom op dit mooie eiland! Hopelijk is alles naar wens”. De formele en dwingende stem aan de andere kant van de lijn maakt mij duidelijk dat de toerismesector op Cyprus de komende tijd harde klappen te verduren zal gaan krijgen. En dat allemaal door mij! Als de man is uitgeraasd is mij inmiddels duidelijk geworden wat de aanleiding is van zijn zorgen. Het gaat over mijn allesvernietigende verslag, zoals de man het letterlijk verwoord, ‘Onder de rook van Syrië’. Oké, ik geef toe, het is nu niet bepaald een bloemlezing, waarin Cyprus op haar mooist wordt beschreven. “U bent verkeerd verbonden”. Met deze twijfelachtige woorden probeer ik mijn vege lijf te redden. Helaas, de man heeft zijn research gedaan. Er is geen speld tussen te krijgen. Vluchten kan niet meer. Ik zit immers op een eiland. De man eist rectificatie van het artikel, waarin volgens hem meer onwaarheden dan waarheden staan. Bij weigering hiervan zou Syrië wel eens heel dichtbij kunnen komen. Na deze laatste golf van onvriendelijkheden wordt de verbinding verbroken.

Een glas water en twee paracetamols later (hoofdpijn is plotseling komen opzetten) probeer ik het gesprek weer terug te halen. Zou één iemand het toerisme op Cyprus een zodanige opdoffer kunnen geven dat deze knock-out gaat en weer vanaf nul opnieuw moet gaan opbouwen? Of hangt het toerisme nu al aan een zijden draadje? Ik refereer nog maar eens aan het halflege (dekt in deze context beter de lading dan ‘halfvolle’) vliegtuig in mijn eerste verslag. Een verslag dat gemiddeld door zes mensen wordt gelezen zal toch niet de druppel zijn? Of zijn we hier getuige van een ‘Lakemannetje’? Ik refereer hier aan Pieter Lakeman, die in zijn eentje de ondergang van DSB Bank inluidde door in oktober 2009 de rekeninghouders dringend te adviseren om hun spaargeld weg te halen bij DSB en elders onder te brengen. Dit om een faillissement van de bank te bewerkstelligen. Dit zou volgens Lakeman in het belang zijn van henzelf en van gedupeerden die op dat moment een te grote hypotheekschuld bij DSB hadden.

Misschien had ik het stuk over de erbarmelijke staat van het wegennet wel anders moeten beschrijven: de kwaliteit van het wegennet op Cyprus laat te wensen over, maar met een auto met goeie schokbrekers en zachte vering worden oneffenheden gladgestreken en kunt u tijdens de reis op een rustige manier genieten van al het moois dat Cyprus te bieden heeft. En het stukje over Frans Sauer had als volgt kunnen zijn: door de – waarschijnlijk - verouderde autoradio en dito geluidsboxen vallen diverse achtergrondgeluiden regelmatig weg en klinken stemmen vervormd uit de boxen. Of ik met deze twijfelachtige poging tot rectificatie een ‘Lakemannetje’ nog kan voorkomen? De tijd zal het ons leren.

Moraal van dit verhaal? Mocht u ooit voornemens zijn om naar Cyprus te gaan, huur dan zelf een auto met soepele vering en neem uw eigen radio mee.